Lotët mbi faqe më rrjedhin si shi Shumë I vogël , mbeta në vetmi Babin më s’e kam, tani rroj pa shpres A nuk është më mire edhe unë të vdes Që kurë jemi ndarë babi edhe unë Netët që kalojnë për mua ska gjum Ai më kaloi në botën e amshuar E unë në këtë botë mbeta I vetmuar Edhe jeta ime tani nuk ka vlerë Si shkuma e detit që zhduket përnjëherë Para jetës sime u fortësuan grilat Kush do përkujdeset për neve jetimat Më herët e kisha un emrin shpëtim Tani ma ndërruan, më thrrasin Jetim Kjo është tradhti është pabesim Sikur ankthi i natës kur bie mallkim Gjama Jetimit larg dëgjohet Nga kjo gjamë mali tërbohet Shkëmbinjt bëhen copë copë E njerëzit nuk mërziten dotë A nuk e dine se unë jam sprovë për to Apo ua ka pirë mendjen djalli Se kan mendjen te Jetimi N’pasuri ju ka ra halli O njeri Krijesë e Zotit Unë jam sprovë për ty Nga syri kur më rrjedh loti Kërkoj, bamirsi e drejtësi Nëse kokën më ledhaton Më ndihmon të zbusë vetmin Unë do bëj lutje për ty Që shpirti yt të gjej qetsinë
Na razie nie ma żadnych komentarzy.
Dodaj komentarz aby rozpocząć dyskusję!