Właściciel bloga: levani00
მოდი ძვირფასო, იქნებ მიხვდე, რატომ გეძახი?!სევდა ვარ შენი უსასრულო, ლხენით გამლიე,წყაროს წყალი ვარ, მორაკრაკე, შენ რომ შესვამდი,ხილი ვარ შენთვის მოწეული, კრძალვით დამკრიფე.მე შენს უბეში მუდამყოფი საგზლის პური ვარ,ჩრდილი ვარ, სიცხით გათანგულს რომ მოგცე საფარი,ის ჰაერი ვარ, შენს ფილტვებს რომ ასე სწყურია,მიწა ვარ, ნუღარ გამაქვავებ, ბარი დამკარი.დილის ცვარ-ნამით დაწინწკლული თეთრი ვარდი ვარ,შენს მოლოდინში სიხარულის შიშით მთრთოლვარი,მთას მოხვეული ფიქრების და დარდის ნისლი ვარ,აქაფებული მდინარე ვარ, მუდამ მღელვარი.მე ბალახი ვარ მობიბინე, ხავერდოვანი,თუ არ დამნამე, ალბათ მზისგან გადავხუნდები,სიზმარი მქვია, მოპარული ღამის მსტოვარი,შენს სასთუმალთან ერთი წუთით ჩანამუხლები.ხვაშიადი ვარ შენი, მწველი, აუსრულები,მთელი სიცოცხლე ეცდები და ვეღარ გაბაწრავ,მოლოდინი ვარ უსაშველო, დაუსრულები,ის ბილიკი ვარ, უღრან ტყეში შენ რომ…
ჩემი სიზმარი
შემომაღამდა შენი ღიმილის მლოდინში შემომაღამდა,
განთიადისკენ გამიტაცეს შენზე სიზმრებმა
სიზმარში გნახე და მოლოდინიც იქვე დამთავრდა
თითქოს არასდროს არ წასულხარ ჩემგან შენ არსად
ლამაზი იყო შეხვედრა ჩემი სასურველ ქალთან
სურვილი მკლავდა შენი კოცნის, შენი ტუჩების
სხეულის ნაზი მოფერების, მოალერსების
შეუზღუდავი სიყვარულის სურვილი მკლავდა!
შემოსილ იყავ თეთ კაბაში სევდისფერ ზღვასთან
ანარეკლები მთვარის შუქის, კაბას ლანდავდა
გაშლილი თმები გედებოდა მკერდთან შენ ნაზად
მე მოვდიოდი გულის ცემა ზღვის ტალღებს ჰგავდა
გადარეული შეგრძნებები მე გულს მკაწრავდა
აუხდენელი ოცნებები წარსულს წამლავდა
შენი სურვილით ჩემი გული სულსღა ღაფავთა
აღვირ ახსნილი სიყვარულის სურვილი მკლავდა
და აი მოვედ მოგეხვიე სევდისფერ ზღვასთან
შენი სხეულის სიმხურვალე ისევ შევიგვძნე
ნანატრ ღიმილს კი დავახვედრე ნანატრი კოცნა
თითქოს არასდროს შემიგვრძვნია მე მსგავსი განცდა
ნაზი ხელებით ისე ძლიერ მიკრავდი…
სანამ შეაფასებდე სხვის ცხოვრებას ან
ხასიათს, გაიარე მისი განვლილი გზა.
განიცადე მისი ტკივილი, სიხარული,
ღალატი, სიყვარული...
იცხოვრე ის წლები ისე, როგორც მას
უცხოვრია. წაიქეცი იქ, სადაც ის
წაქცეულა და წამოდექი ისე როგორც
ის წამომდგარა. მხოლოდ ამის შემდეგ
გექნება უფლება მისი შეფასებისა.
მანამდე კი, ის შენთვის სრულიად
უცხოა
შენი მონატრებით სიცოცხლე დამელია და შენი სადღეგრძელო ვცადე დამელია ამ სადგეგრძელოში ვინ აღარ გაერია ყველამ თავისი თქვა ზოგსაც აერია მაგრამ ჩემნაირად მე რომ შენ მიყვარხარ არასდროს არავის არვინ ყვარებია..
ნათითურებსგითვლიყელზე
სულხუთიადაშერჩევითვუთავსებ
ჩემანაბაჭდებს.ყველაზემკაფიო
პირველიშეხებააროცაპირველადდავძლიე
ბარიერი,მისგვერდითყველაზე
განიერიანაბეჭდია - აქსილაღეეტყობა
ნათითურს,გამათამამე.
ნათითურებსშორისმანძილებმა
დამაინტერესა,თითოეულიხანგრძლივობასუდრისმემგონი
უნახავობის,რამდენიხანიაარმინახიხარ..
ჩამეხუტე ვიცი მალე არ ვიქნები
ჩამეხუტე სულში გემო დამიბრუნე
მომეხვიე გულში დარდი გამიხუნე
ჩამეხუტე ჩქარა სანამ გავიგუდე
მე რომ წავალ ალბთ ცრემლს არ დაიშურებ
მხოლოდ ერთს გთხოვ მომაკვდავი ამისრულე
უჩემობას სხვის მკლავებში ნუ გაიყუჩებ
ჩამეხუტე გეხვეწები ჩამეხუტე
მე ხომ შენთვის სიცოცხლეს არ დავიშურებ
მაკოცნინე საბოლოოდ მაკოცნინე
მაგ ტუჩების გემო ისევ მაგრძნობინე
მომეხვიე უფრო ძლიერ მომეხვიე
ღმერთო ჩემო ეს სიცოცხლე მე არ მეყო
სიყვარულში წლები დღეებს გადაეწყო
ღმერთო ჩემო ეს დღეები სულ არ მეყო!
მე მომენატრე და ამიტომ გწერ...
მე იმას მოგწერ, რაც არ მითქვია..
გაცნობის დღიდან გულში მიზიხარ,
შენი გული კი მგონი სხვისია.
მე მინდა შევსვა ღვინო ფიალით
და დავივიწყო, რომ ჩემი არ ხარ.
წამით რომ მაინც გადაგივიწყო
და არ ვიფიქრო ამ წუთში სად ხარ.
მე მინდა დავთვრე ჯერ დაუთრომლად...
დღეს უშენობა საშინლად მიმძიმს,
სევდიანი ვარ როგორც არასდროს,
ახლა ვერავინ დამიშლის ტირილს.
მგონი ვგიჟდები .ამ წუთში, ახლა,
მე გამაგიჟა შენზე ფიქრებმა.
ახლა დავთვრები და მონატრების
უკანასკნელი Rამე იქნება
გახსოვდეს მუდამ ამ ცხოვრებაში წამს მიაქვს წლები, კარგად დათვალე შენს
გონებაში ეს ნაბიჯები! ჩვენ ხომ არ ვიცით ცხოვრებაში თუ რა მოგველის, არ
შეგვეშინდეს ამიტომაც უკან მოხედვის...
არაფერი ისე არ ათავისუფლებს ადამიანებს შებოჭვისაგან,როგორც მისი ჭეშმარიტი უდიდებულესობა --სიცილი
და მაინც, რაა ზეცა? ზეცა არც მაღლაა, არც დაბლა, არც მარჯვნივ, არც მარცხნივ. ზეცა პირდაპირ იმ ადამიანის გულშია, რომელსაც სწამს.
სიყვარული ჩვენს გასაბედნიერებლად არ არსებობს. ეს გრძნობა იმისთვისაა შექმნილი, რომ დაგვანახოს, რამდენის ატანა შეგვიძლია.
სიყვარული– მოჯადოებული ყვავილია, მაგრამ საჭიროა დიდი გამბედაობა, რომ მიხვდე და მოსწყვიტო იგი უფსკრულის კიდეზე.
ocnebis ferebs JamTa ganTiads
im yvela fiqrebs rac me mwadia
mosul gazafxuls, gamosul kvirtebs
vardebis surnels, marwyvisfer tuCebs
zamTriT dasusxul Tovlian quCebs
vgavarT me da Sen ocnebis furclebs
simartovisgan daxatul sizmrebs
molodinisgan gayinul TiTebs
siyvarulisTvis danTebul sanTlebs
muxlmodrekili vuyureb xatebs
vloculob Senze veZeb Sens Tvalebs
monatrebisgan me ukve ver vZleb
dro aRar gadis TovliviT vdnebi
netav icode me rogor geli
bneli oTaxi Tvalebi sveli
monatrebisTvis daRvrili cremli
siyvarulisTvis gawvdili xeli
sunTqvis Sekvramde nanatri kocna
gausaZlisi usazRvro ltolva
miusafari sulebis bodva
es yvelaferi am gulSi xdeba
Cemi cxovreba TovliviT dneba
eh siyvaruli ocneba kvdeba
da uSenoba saCuqrad mrCeba
მე დღეს მაჩუქეს სევდის ბუკეტი,
ტკივილისაგან გრძნობა დავკარგე
ამდენი ბოღმა, ამდენი დარდი
ამ ერთ ბუკეთში სად მოათავსეს!!
შემომესიენ ტყუილფერები,
დაფერილები, გაჟღენთილები,
სიძულვილისთვის გაჩენილები,
ჯოჯოხეთიდან განდევნილები
ასე სასტიკი ბრძოლა დამიწყეს
ასე სასტიკად გადმომაბჟირდნენ
ამ გამთბარ გულში თოკი გაჭიმეს
ზედ გორგოლაჭი გადააფინეს
დაკატაობენ ზევიდან ქვევით
ტკივილის ლოდებს გულში მაყრიდნენ
ცდილობენ ფიქრებს შენს ლამაზ თითებს
შენზე ოცნებას გადამაჩვიონ
მოვიდნენ ისე არც კი უკითხავთ
მებრძვიან მაგრამ გულს ვერ უშლიან
შენთვის ცხოვრებას ვერ დაუშლიან
რა საშინელი ფერია ყველგან
თითქოს ამ ღამით ვიქცევი ფერფლად
რა სასინელი მაჩუქეს სევდა
რა ბუკეტია ასეთი დარდის
სად დაეტია ამდენი ღვარძლი.
ლ.ლ