Właściciel bloga: vagia
dges sheni dgea, sixarulo dges daibade, shenma gachenam azri misca chems arsebobas. amitom es dge chemic aris mec davibade. ushenod wamit ar davedzeb am qveynad yopnas. me shenit vcocxlob, shenit vxarob, shentvis viloceb ar davishureb tvit sicocxles, shentvis gavwirav, sheni gimili mirchevnia qveynad yvelapers. shen tu kargad xar, me amitac bedznieri var...
mxolod ert adamians sheudzlia shecvalos mteli sheni cxovreba, mxolod ert zars sheudzlia xasiatze mogiyvanos da gagacinos rac ar unda cud xasiatze iyo..... mxolod erti sehxvedra da gaviwydeba yvela sheni problemebi , erti gamoxedva da shen ukve daprinav sadgac ocnebebshi,,, mxolod erti sehxeba da gaviwydeba yvela da yvelaperi am qveynad... mxolo erti kocnda da xvdebi rom amisatvis cxovreba girs... ra ucnauria ara???? mxolod erts ramdeni sheudzlia.. ara da mxolod ertia!...
ჩემი საუნჯე ხარ,
ჩემი სიცოცხლე ხარ…
ასე, რომ,
დედას გეფიცები,
შენი სიყვარულით,
შენი მონატრებით
ვარსებობ.
მინდა დაიჯერო,
მინდა დამიჯერო,
მინდა ჩემს ტკივილებს
უშველო.
დედას გეფიცები,
შენ რომ არა მყავდე,
თავსაც მოვიკლავდი
უშენოდ.
თუ არ მოგეფერე,
თუ არ მომეფერე,
რაღა დამრჩენია
მაშინ მე?!
დედას გეფიცები,
შენთან განშორება,
უფლის ცრემლებივით
მაშინებს.
ჩემი სუნთქვა ხარ და
ჩემი სიცოცხლე ხარ,
ჩემი საუნჯე ხარ,
ასე, რომ,
დედას გეფიცები,
შენი მონატრებით,
შენი სიყვარულით
ვარსებობ.............krichi-krichi 
გიფიქრიაოდესმე.რომ ეს ქვეყანა პატარაა.ძალზე პატარა?პატარა იმისთვის რომ ერთმანეთისსიშორით გამოწვეული ტანჯვა გვკლავდეს... გიფიქრია ოდესმე რომ ეს ცხოვრება ძალზეხანმოკლეა?ხანმოკლე იმისთვის,რომოცნებების ახდება შეძლოთ....გიფიქრია ოდესმე როდისიწყებს ადამიანი ოცნებას.ფიქრს იმაზე.რომ შეიძლება ოცნებაც ვაქციოთრეალობად..?გიფიქრია ოდესმე რომრეალობა არ გავს ზღაპრულს სიზმარს რომელზედაც ბავშვობაში ვოცნებობდით ხოლმე?გიპიქრია ოდესმე რომ ბავშვობა ზღაპარია.რომელის მთავრდება მაშინ როცა ხვდები რომ ბავშვიაღარ ხარ>? გიფიქრია ოდესმე ბავშვი აღარ ხარ მაშინ.როცა რეალობას თვალესუსწორებ და ხვდები რომ ეს რეალოობააა? ......გიპიქრია ოდესმე.რომ ეს ცხორებასცენას გავს.რომელზედაც თავისი როლი აქვს ყველას? გიპიქრია ოდესმე რომ ეს ცხოვრებათამაშია.ბედთან თამაში...გზა რომელიც სწორად არ გივლია?გიპიქრია ოდესმე.თუ რა არის ის რაც ყველაზემეტად გტანჯავს...მაგრამ ამავე დროს ყველზე მეტად გაძლევს ძალას,რომ ამ ცხოვრებაშიკიდევ ერთი ნაბიჯი გადადგა?? და…
ჩემს გულში დარჩი და აღარ მიმატოვო..ხანაც სევდა ხარ ხანაც სიხარული მაინც სიცოცხლე ხარ და ჩემი სიხარული..
როგორც ყოველთვის,
კვლავ ძველებურად -
ჭიქა არყით და
ფიქრებით მთვრალი,
შემოღამებას
იწვევ საუბრად
და უძილობას
ფერებად ათლი
წუთებს -
დარჩენილს გათენებამდე...
გაშავებული კედლების
მიღმა -
დაშლილ სიტყვებად
იგროვებ სათქმელს,
სიგიჟის განცდად
მოდებულ წარსულს -
დაუნანებლად
აყოლებ სასმელს.
გუშინწინდელი
კალენდრის გვერდში -
ხელის კანკალით
ახვევ თამბაქოს.
ჩამქრალ ნამწვებით სავსე
საფერფლეს,
მერამდენედ ცლი -
აღარც კი გახსოვს.
ფერებჩამქრალი
დრამის კონტურებს -
უმისამართო
ფურცლებზე აშრობ...
ისევ უაზროდ
ეძებ პასუხებს,
და ოთახებში დაბორიალობ -
როგორც ყოველთვის,
კვლავ ძველებურად -
ჭიქა არყით და
ფიქრებით მთვრალი...