Чекорам по замрзната почва на моите стихови чудни

Играта на сенките над моите очи кои за нечиј поглед се сеуште будни

Во тишината на нивните животи го наоѓам хаосот глув

Неколку гласови опојни некаде чув

Дали тоа беа одблесок од минатата ноќ

Дали тоа се гласови на нечии срца со бескрајна љубовна моќ

Понекогаш треперам пред погледот од нивните очи

Засекогаш ќе бидам заљубенa во едно срце од кое страст и невиност се точи

Во тишината на нивните животи го наоѓам спасот

Еднаш,плачев да го чујам гласот

Од нивните влажни усти исткаено,тоа е молитва која ја опива мојата душа

Секој нивни чекор,подалеку се од мене,тие животи страстни,тие гласови кои само
тишината ги слуша

Во тишината на нивните животи магијата се роди

Она вечно патување кое моето срце кон бескрајот го води

Да ги читам сакам буквите испишани на нивните срца луди

Да чекорам сакам по нивните соништа за мене златни

Во тишината на нивните животи сакам да сум странец кој на непознатото се чуди

Да се радувам и да плачам,да чекорам по патеките на животот матни

На небото неколку ѕвезди вечерва се љубат

Дал сте тоа вие,дали се вашите животи кои невиноста ја губат

Ил се тоа сенки на минатото опиени од заборавот тажен

кои демнеат над бескрајното небо,трагајќи по правот на хаосот лажен

Ох колку време не сум ве видел вас

мои срца луди,за минатото дел од мојот живот ви поклонувам во овој час

Нека овие стихови се испишат на облаците од вашите соништа сјајни

Нека небото ги овековечи овие солзи замрзнати,трајни.

Lubię to! 7