Ne fark eder ki zaten her manzara ayni uçmak ayni inan düsmek bile ayni Zaman senden yana seyirde geriye bakmak için geç artik bu sehirde Görüyorum bu defa bilmedigim sekilde ölmekte sinemde topraksizin Bitti siirler Ömrün hirsizlari koynumuzda büyüdü bugün yarina hasret bir hayatta lanetledik dünü Sabret dedikçe dudaklarim biraz daha çürür o saray sandigin kalplerin hepsi benim sürgünüm Ne desem gögsümü israrla bastirir kabahat bilmiyorum belki çikmam bile bir sabaha Simdi lazim bana sinirsiz bir istirahat fakat tutmuyor dikislerim sabret biraz daha Tut ki ben kendime izdirabi zor göreyim tut ki bir rüyada medet buldum uyut beni Tut ki dilim susmuyor pusuyor cümlelerim bi anlam için tükendi tüm benligim toparla beni Bi mutlu son istemem yeter ki son olsun zahmetin surete büründükçe ben oldu Ben ona baktigimda daha büyük yok oldum sarkilar susunca kusuru ben oldum Ruhum ziyan ismin bir an dilimden düsecekse dünyada bitmis zamanim Bak (bak) bu lanetlere gark oluyor sabahim Bir agaca benziyorum dallarim da yok artik Neden manidar bu kadar simdi merhabalar Neyin kastina düstügümde yakar hatiralar Seni de karsima bir zanlinin sifatiyla gün gelir cinayetler esitlenir büyük sevdalara Sakin arkamdan bakma sirtimda gururumu tasirim inatla Insan her seyinden arinmak ister bu kadar kanla Bir gururum kalir ellerin de onu da ben birakmam Öyle sahte suratlar tanirim ki benden de beter Gönlüm el kaldirir ulan bi çocuk sanki küstü yine Bunca sey üst üste geldi diye mi bindin en tepeme Kirlenen yine ben sayfalar boyunca akli lekeler Çöktü geceye benzeyen bi karanlik Göz altlarimda kanitla dilimde bir insanlik ayibi Kimim var bizim kadar büyük bi kayibim Benim düsen suratlarimin hepsi kollarimla sarili Hakim olmadigim su hayatimin devrimi artik yürekler içerde çok derinlerde yapilir Insan iste 3 kurus kadar da satlir elbet ismini satmam bir ahin akillarda kazinir Safi ruhlar uçup diyarimdan gitti bu sehrin ortasinda bir de keyim simdi bittim Susuyordum evvelde gönlü kim diriltti Payima düsen yagmurun altinda büyüttüm bu fikri Üzülür mü dersin ki sol yanimdan ifrit Ne kalem der bi veda sekli görünmeden gittin Bakma zaten bana durdugumuz bitti Mutluluk mesafesi bizlerde ya kastir ya kirpik