ჩაკიდებულისიარული...
შენშიმეორე"მეს" ვხედავ... ეჰ, რა დაუფიქრებლად ჩაგაბარე ჩემი გულისუსაზღვროსივრცე... მტანჯავ, მაწამებ და უშენოდ მაინც არ შემიძლია.გნატრობ....გნატრობ იმიტომ, რომ მენატრები! ტკივილამდე მჭირდები! ჩემთვისმთელისამყაროს სუნთქვა ხარ!.... და კიდევ... კიდევ ჩემი სიცოცხლისდასაბამი!მიყვარხარ! უშენოდ ჩემთვის არაფერი არსებობს...
სიგიჟემდერომმომენატრები ხოლმე, ყველაფერში გეძებ, ვცდილობ სადმე ამოვიცნო შენიღიმილი,თვალები, ჩურჩული... ასე მგონია, ყველა ცოცხალ არსებას შენ აძლევსიცოცხლისელექსირს....... ალბათ ვგიჟდები.. ალბათ მალე საბოლოოდ შემშლისსიყვარულიდა სიკვდილის დღემდე ვერ შეგელევი, ალბათ... შევიშლები დამეყვარებიგიჟსაც...
მერემაინცმაპატიებენ ამდენ ფიქრს შენზე... ნუ იღელვებ იმაზე, რომ ვინმეჩემსსიგიჟეში დაგადანაშაულებს. მათ არასოდეს ეცოდინებათ ვინ ხარ ჩემთვის!ეჰ,მართლაც ცოტა მაკლია გაგიჟებამდე.... მაგრამ არ შემიძლია და უფლებაცარმაქვს რამეში დაგდო ბრალი... შენ ხომ მეორე "მე" ხარ, რომელიცპირველ"მე"-ზე მეტად მიყვარს!....