jedyny w roku z miłością w pełni.

Za stołem najbliżsi i biały opłatek

przełamany, by mogło się spełnić...

Za oknem mroźna biel nieskończona

okrywa puchem drogi, dachy i sady.

Na niebie gwiazda, jakby pozłocona

i przejęty sierp księżyca - blady !

W pokoju choinka zachwyca strojna

po królewsku rozdając złoto bajeczne.

W aureoli światełek, refleksów - upojna

bije z niej piękno i ciepło bezpieczne.

Nad białym obrusem unoszą się marzenia

i miłość z twarzą, co nabrała świeżości.

Ze łzą wzruszenia - ślą światu życzenia,

by mogli zjednoczyć się wszyscy w radości.

Jak tradycja nasza mówi od wieków,

kolędę pospołu zaśpiewajmy radośnie.

A zrodzi się z Bogiem miłość w człowieku

przynosząc duszy człowieczej wiosnę !

To właśnie w ten wieczór - cichy i skromny,

zło z nienawiścią tracą łaskę goszczenia !

Niech pozostaną na wieczność bezdomni,

oczekując za progiem naszego przebaczenia ! (net)