...Życie choć piękne tak kruche jest
Wystarczy jedna chwila by zgasić je
Życie choć piękne tak kruche jest
Zrozumiał ten kto otarł się o śmierć ...



Śmierć stawia nas w obliczu bezsilności,
która nas obezwładnia i zabiera w nieznane.
A kiedy pojawia się kradnąc ukochaną osobę,
przeszywa serce bólem i odznacza w nim swoje
piętno, które przypomina nam stale jacy
jesteśmy wobec niej bezsilni.
Śmierć zawsze przychodzi nie w porę,
czasam rano czasem wieczorem, ale zawsze
wtedy, gdy się jej nie spodziewasz.
Żyj swoim rytmem, pamiętaj o śmierci.



Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało!
Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy.
wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają...
Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się modlimy...



W daleką podróż zabrał Cię Bóg
Jedną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też Niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostali...




Żyliście tak szybko....
Ciekawi życia....
Chcieliście zmienić Świat....

Ktoś zdmuchnął ogień,
ze świecy Waszego życia....
Tym samym nie dał Wam szans....


Pięknym motylom
Ucięto skrzydła!
Nim wznieść się zdążyły do gwiazd!

Pozostał smutek,
i ból przeraźliwy....
Dlaczego stało się tak?!

Bez matki pozostał syn....
Bez żony mąż....
Bez brata....brat....
pamiętać będziemy zawsze!



Pamięci ofiarom katastrofy Tupolewa (10.04.2010r.)

Śmierci! Znaczenia nic dla Ciebie nie ma.
Pod Twym lekkim krokiem zatrzęsła się Ziemia
I niebo atramentowe- krwią spłynęło w ciszy.

Śmierci! Wołania człeka Ty nie słyszysz!
Przychodzisz nieproszona w gości-
Zamilkły w mdłym oddechu przejawy radości.

Śmierci! Uparcie szuka Cię dziś wielu,
A Ty tańcujesz z Nimi- na trupim weselu.
Zerwałaś dziś kwiatów pąki i życia.

Śmierci! Wieczną jawisz się kochanką Bycia-
Ciepłem otulasz, ciałem lodowym kusisz.
Niezmienna choć inna- taką być musisz.


Autor: Wiktoria



WIECZNE ODPOCZYWANIE

"Kolejny dzień do życia wstaje zwyczajny,
a może bardziej szary.
Tyle do załatwienia spraw,
zbyt szybko płynie czas,
jeszcze mam tylko do zrobienia...

I katastrofy głos w eterze,
zginęli, nie dotarli.

Śmierć swoje żniwo zbiera.
Już nie ma Prezydenta
poszedł do Ciebie, Panie.

Przyjm dusze wszystkich, co odeszli
daj wieczne spoczywanie."




Katyń,jak wulkan po latach się budzi
zabiera do grobów,wspaniałych ludzi
Kwiaty naszego polskiego narodu
przykryła ziemia za młodu!...

W przeklętej ziemi piekła z Katynia
rząd polski znowu się tam zatrzyma.
Rocznica nowa wszystkim przybędzie
los jest okrutny ,ale nie wszędzie!

Katyń wypełnia nas bracia zgrozą
módlmy się wszyscy za Polskę nową
Za tych co życie w hołdzie oddali
za tych co rano,jeszcze wstawali.



„Śpieszmy się kochać ludzi
tak szybko odchodzą
i Ci co nie odchodzą nie
zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo
mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią
czy ostatnia pierwszą”.

Lubię to! 3