Właściciel bloga: Sinaan

Nuk mundem !

Pena ime u kthye në ngjyrë të përlotur
trëndafilët rozë filluan të rriten si fashist
në atë tryezë bote që mbeti shkretë
kujtimi, brenga , zemra dhe heshtja vetë
gjithçka në vetmi !

Si lutja e fëmijëve në mëngjesin e zëshëm e brohoritës
Si raketa mes yjeve më të vetmuar
duke të lutur deri në agim …Ty !
Nuk mundem

Dhe fjalët janë të rënda si leckat mbi plagën e hapur,
Dhe rrinë të ndrydhura vegimet e mia
Cdo gjë që shkruaj dhe flas shpreh vetëm ndarjen
Sa mëkat !!!

Edhe pylli u dogj,kapluar i tëri prej tymit,
As fletët ,as frika nuk duken mbi drurët!

Ti … ëndrra ime që mbete shurdhmemece,
solle…

Të gjithë flasim për poshtërsinë e realitetit ku jetojmë, sepse vërtet të gjithë e ndiejmë se sa i poshtër është ky realitet. Të gjithë jemi viktima. Të gjithë duam të jetojmë ndryshe. Duam të jetojmë të lirë nga maskat. Ndërkaq më pas, kur fjalët duhet të kalojnë në vepra, atëherë po të gjithë, në heshtje, sikur pajtohemi me këtë poshtërsi. Nuk arrijmë të shkëputemi, thuajse kemi frikë se ky realitet është gjithçka që mund të kemi.
Realiteti i poshtër të jetuarit nuk është një kompozicion virtual i gjërave që na imponohen. Nuk është një forcë e jashtme që…