Blog
hee deme deme o qeder genisdiki yazadigin zincir gedir))))))))))
Bəzən, sevgilini və səni eyni qəfəsin içində iki məhbus kimi hiss etdirər eşq. Qəfəsin qapısı açıqdır amma çıxıb gedə bilməzsən. Nə…
Bu vəziyyəti aşa bilmədiyimiz zamanlar olar.
Nümunə verəcək olsaq çoxumuz ətrafımızdakı tanımadığımız kəslər haqqında həmişə ön mühakimələr yürüdürük... İnsanların xarici görünüşlərinə, danışma tərzinə, davranışlarına baxıb daha ilk gündən onlar haqqında bir şeylər deyirik...
Halbuki yaxşıca tanıdıqdan sonra qərar versək, şərh etsək daha yaxşı olar...
Çünki çox vaxt başda qurduğumuz ön mühakimənin səhv olduğunu görüb peşman olarıq...
Yeri gələr özümüzə əsəbləşərik, niyə belə düşündük deyə... Amma bu hirsliliyimiz, peşmanlığımız keçicidir... Özümüzə nəzarət etməyi bacara…
Od bir gün suyu görmüş uca dağların arxasında
sevdalanmış onun dəli dalğalarına.
Tündxasiyyət tündxasiyyət qayalara vuruşuna, ürəyindəki duruluğa
Demiş ki suya: Gəl sevdalım ol, Həyatıma məna verən möcüzəm ol...
Su dözə bilməmiş atəşin gözlərindəki istiliyə
götür demiş; Ürəyim sənə hədiyyə...
Sarılmış odla su bir-birlərinə möhkəmcə, qopmamaycasına...
Zamanla su, buxar olmağa,
od, kül olmağa başlamış.
Ya özü yox olacaqmış, ya eşqi...
Başdan alınlarına yazılmış olan qədəri də
ürəyindəki kədəri də götürüb getmiş uzaq diyarlara su...
Od qızmış, atəş yandırmış meşələri...
Axtarmış suyu diyarlar boyu, günlər boyu, gecələr boyu
Bir gün gəlmiş, suya düşmüş yolu
Baxmış o duru gözlərinə suyun, bir az incik, bir az tündxasiyyət.
Və o an anlamış; aşan bəzən getmək olduğunu.
Amma getmənin itirmək olmadığını....
Od dayanmış,…
İlk kəpənək uzağından keçib gəlir və belə deyər:
Atəş işıqlandıran bir şeydir
Bu da gerçəyi izah etmək üçün əskikdir.
İkinci kəpənək atəşə yaxşıca yaxınlaşıb dönər və belə deyər:
Atəş istilədən bir şeydir
Bu da gerçəyi izah etmək üçün əskikdir.
Üçüncü kəpənək atəşə yaxşıca yaxınlaşar, alovlar qanadlarına dəyər keçər və döndüyündə,
İşdə atəşin gerçək məlumatı deyər, atəş yandırıcı bir şeydir
Dördüncü kəpənək bununla kifayətlənməz. Atəşin ətrafında dolanar, dönər, qovrular və birdən birə atəşin içinə dalaraq bir an parladıqdan sonra, alovların içində görünməz olar...
Atəşin gerçək məlumatını anlayan tək kəpənəkdir o ... Ancaq bunu artıq digərlərinə izah edəcək vəziyyətdə deyil..
İzah etməsinə də ehtiyac yoxdur...
Heç…
Bahar fəsli onu nazənin bir xanım kimi yuxudan oyadırmış.
Bir gün ağgülün budağına xallı bir kəpənək qonur.
Hələ o vaxt ağgülün budaqlarında tikanlar yox imiş.
Çünki baharın tacı hər kəsə inanırmış.
Kəpənək dilini işə salıb ağ gülün sadə qəlbini ələ alır….
Mən ala kəpənəyəm bütün güllərin, çiçəklərin rəngi məndə olsa, özümü xoşbəxt sanaram.
Həmişə budağına qonub, ətrinə məst olub sənə sədaqetimi bildirərəm.
Səxavətini məndən əsirgəmə.
Ağ gül ona inanır, ağ rəngindən kəpənəyə də pay verir.
Məqsədinə catdıqdan sonra kəpənək ağgülü unudur.
Bir müddətdən sonra xırda bir arı vızıldayıb onun tikansız budağına qonur.
Arı da…