Matka
Nad Twoją białą mogiłą
białe kwitną życia kwiaty -
o, ileż lat to już było
bez Ciebie - duchu skrzydlaty.
Nad Twoją białą mogiłą
cisza jasna promienieje,
jakby w górę coś wznosiło,
jakby krzepiło nadzieję.
Nad Twoją białą mogiłą,
o, Matko - zgasłe Kochanie -
me usta szeptały bezsiłą:
- Daj wieczne odpoczywanie.
Emilii - Matce mojej Karol Wojtyła,
Kraków, wiosną 1939 r.
Wzruszające :(
Piękny wierszyk wzruszający pozdrawiam :-)
Miło, że się podoba :)
Bardzo ładne *OK*
...bardzo mi Ciebie brakuje Mamuś...