უმისამართო პოეტის სევდა -ჯავახიშვილი კატო
29, Tbilisi, Gruzija

უმისამართოდ გამოვედი

სახლიდან დღესაც.
დავუყევ ქუჩას,
წლებნაშალი სევდით დაფენილს.
შენ შემოდგომით შეკერილი
ტკივილი გეცვა,
შენ ჩემი დიდი ცოდვა იყავ,
მე კი _ სასჯელი.
მტკვარზე ეს ლექსიც დავუტოვე
პირქვე საზანდრებს.
ეგება ვინმემ სიმთვრალეში
წაიღიღინოს.
ქალაქი მაინც თავის ჩვეულ
გზებზე დამათრევს,
მე კი მინდოდა მომეტანა
შენთვის ღიღილო...
ზეცა ქუჩებში ჩვენს შორეულ
ბავშვობას რეცხავს.
გვიანი არის. წამოვიდა
უკვე ფანტელი,
შენ შემოდგომით შეკერილი
ტკივილი გეცვა.
შენ ჩემი დიდი ცოდვა იყავ _
მე კი სასჯელი.

1 pregleda
 
Komentari

Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!

Blog
Blogovi se ažuriraju svaka 5 minuta