Lubię na ludzkie spoglądać życie,
czegoś się uczę patrząc tak skrycie,
w każdym człowieku dostrzec coś umiem,
chociaż nie zawsze ludzi rozumiem.

Widzę w ich twarzach emocje różne,
są pozytywne, są też i próżne,
najczęściej czoła mają zmarszczone,
bo myśli pewnie mocno skłębione.

Problemy gonią ich bezustannie,
aż strach pomyśleć co im się stanie.
Fajnie, gdy ludzie się uśmiechają,
pogody ducha moc w sobie mają.

Gdy są radośni, zadowoleni,
wtedy w ich życiu nie ma złych cieni.
Najbardziej lubię, gdy się kochają,
kiedy nawzajem się wspomagają.
Bolesław Leśmian.

Patīk 7